قصه من و طاها

نوزده ماهگیت مبارک عزیزم. از پست قبلی تا الان خیلی تغییر نکردی. اگه خوابیدن و غذا خوردنت درست شه دیگه با هم مشکلی نداریم .شبها دیر میخوابی و دم صبح بیدار میشی گریه می کنی .امروز صبح که خیلی گریه کردی.بهت دست هم میزدم خوشت نمیومد میگفتی نه نه.مونده بودم چکار کنم که بابایی سی دی آهنگتو روشن کرد و صداشو زیاد کرد.تو هم آروم شدی و خوابیدی.اسم منو تقریبا بلدی تلفظ کنی و از بابایی یاد گرفتی .به نکن میگی ن نون.به چشم میگی بسشم. وقتی بابایی از سر کار میاد یا میخواد بره بیرون سریع دمپاییاتو جفت میکنی که باهاش بری.کمی لج باز شدی و ...   . یه وقتهایی خسته میشم اما بزرگ که شدی تلافی شو سرت در میارم. ایندفعه میخوام عکسهایه...

تبریک میگم . به خودم ، پدر و مادرم ، آبجیم مخصوصا به داداشا و زنداداشام تبریک میگم. یه فرشته کوچولویه دیگه به خانواده مون اضافه شد .فرشته کوچولویه قبلی که نشد واسش پست بزارم کوثر نازمونه که دخترمون عجول بود و تویه شش ماهگی بدنیا اومد .قرار بود ده تیر بدنیا بیاد و چهار روز از دختر عموش بزرگتر بشه.اما صبرش تموم شد و یکشنبه 30 فروردین قدم های کوچولوشو رو زمین گذاشت . طاها هم خیلی اذیتش کرد و یه بار پاشو خون آورد .اما الان عکسشو تو گوشی ببینه بهش میگه کوکه (یعنی کوثر) و بوسش میکنه . دومین فرشته کوچولومون مهرسا جونه که چهارده تیر یکشنبه بدنیا اومد و ما رو دوباره خوشحال کرد .هنوز ندیدیمش اما مشتاق دیدارشم . کوثر جون و مهرسا...

سلام عزیزم. تویه یکسال و نیمگیت رفتیم بهداشت.من و تو. وزنت 13 کیلو قدت 82 و دور سرت 49 بود. بعدش هم واکسنتو زدیم. تا قبل واکسن خیلی خوب بودی و تویه بهداشت راه میرفتی و با نی نی هایه بغل مامانشون بازی میکردی اما موقع واکسن من و یه نفر دیگه نگهت داشتیم چون خیلی گریه میکردی و میترسیدی.خلاصه این کوه واکسن یک سال و نیمی از رو دوشم برداشته شد.چون همه ازش بد میگفتند و منم ترسیده بودم.روز اول یکم تب کردی و می لنگیدی.اما از روز دوم بهتر شدی و خدا رو شکر حالت خوب شد. وضعیتت : به آب میگی باب. به اسم اعضای بدن دست و پا و گوش و مو رو خوب تلفظ میکنی.به چشم میگی تشم.به بینی میگی نی نی. به انگشت میگی انگو. با آهنگ مخصوصا آهنگ فیلم پایتخت میرقصی ...